σπιριτουαλισμός ή πνευματοκρατία

Φιλοσοφική τάση που, ξεκινώντας από τη βασική αντίληψη της υπεροχής του πνεύματος, στηρίζεται στις ηθικές, πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές αξίες της παράδοσης. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πολύ κυρίως τον περασμένο αιώνα, χάρη στον ορισμό που του έδωσε ο Κουζέν. Στην ιστορία της νεότερης φιλοσοφίας ο σ. πήρε διάφορες μορφές, που έχουν όμως κοινό χαρακτηριστικό την άρνηση της πραγματικότητας του εξωτερικού κόσμου, τον υποβιβασμό της επιστήμης σε ατελή ή τουλάχιστον προπαρασκευαστική γνώση, την προβολή της συνείδησης ως πηγή γνώσης του κόσμου της φύσης και της ιστορίας, την υπεράσπιση της παράδοσης (Μεν ντε Μπιράν, Μπερξόν, Γκαλούπι, Αότσε).